همزمان با هفته استانی پژوهش و فناوری کرسی نقد بوم گرا در دانشگاه لرستان برگزار شد

همزمان با هفته پژوهش و فناوری کرسی علمی، ترویجی نقد بوم گرا (محیط زیستی) در دانشگاه لرستان برگزار شد.

عنوان: نقد بوم‌گرا (محیط زیستی): بحث نظری و تحلیل نمونه‌های شعری.

ارائه دهنده: نوذر نیازی، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات انگلیسی.

دبیر جلسه: دکتر مجتبی گراوند عضو هیئت علمی گروه تاریخ.

ناقدان: دکتر محمدرضا روزبه و دکتر محمد خسروی شکیب اعضای هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه لرستان، در روز یک شنبه مورخ 12 آذرماه کرسی علمی ترویجی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه لرستان برگزار شد.

در این کرسی علمی ترویجی دکتر مجتبی گراوند به عنوان دبیر جلسه در سخنانی کوتاه به بررسی اهمیت و ابعاد موضوع اشاره کرد و در ادامه دکتر نیازی، ناقدان و اعضای حاضر در جلسه به تبیین و تحلیل موضوع پرداختند که خلاصه از آن ذکر می شود.

با ظهور چالش‌های بوم‌زیستی از چند دهه‌ی گذشته تاکنون، حوزه‌ها و شاخه‌های مختلف علوم در پیِ یافتن راهکارهایی برای برون رفت از بحران ‌می‌باشند.

حوزه‌ی ادبیات نیز از این قافله عقب نمانده و با تأمل در خصوص بوم‌زیست، پاسخی ادبی-فلسفی به چالش‌ها ارائه نموده است. نقد بوم‌گرا (محیط‌زیستی)، به عنوان رویکردی نوین در خوانش ادبی، در زمره‌ی مطالعات بین رشته‌ای قرار دارد که دو حوزه‌ی ادبیات و محیط‌زیست را به هم پیوند می‌دهد و به رابطه‌ی انسان با محیط فیزیکی در آثار ادبی می‌پردازد.

این رویکرد ادبی، بحران‌های زیست‌محیطی را حاصل نگرش اومانیستی (انسان-محور) به طبیعت می‌داند که اساس سنت فرهنگی غرب است.

این نگرش فلسفی، مبتنی بر برتر دانستن بشر و حاکمیت وی بر جهان فیزیکی است که او را در رابطه‌ای تقابلی با طبیعت قرار می‌دهد. نقد بوم‌گرا با پیروی از «بوم‌شناسی ژرف‌نگر» به عنوان اساس فلسفی خود و ترویج نگرش زیست-محور، اخلاق و عدالت بوم‌زیستی و حقوق حیوانات، در پِی اصلاح نگرش انسان به طبیعت و برقراری رابطه‌ای تعاملی با آن است.

بنابر این، در ادبیات بوم‌گرا هنرمند ضمن ادراک ارزش‌های معنوی طبیعت و قائل بودن هویتی مستقل برای آن در تکریم و صیانت از تنها بوم‌زیست بشر احساس تعهد می‌نماید.

به همین دلیل، از منظر نقد بوم‌گرا، نوع نگرش نویسنده به بوم‌زیست و حساسیتی که به مسائل آن نشان می‌دهد، نقشی اساسی دارد.

سروده‌های برگزیده از سهراب سپهری که در چارچوب نقد بوم‌گرا مورد واکاوی قرار گرفتند همگی به شکلی هنرمندانه، ضمن نشان دادن سطحی نگریِ فلسفه‌ی اومانیستی و رد کردن تقابل فرهنگ/طبیعت، شاعر از دریچه‌ی بوم‌شناسی ژرف‌نگر به شکلی عمیق‌تر به ارتباط انسان با طبیعت می‌نگرد و به نتایج فلسفی عمیق‌تری از این رابطه می‌رسد.

وی با تأکید بر ارزش ذاتی طبیعت و طرح اخلاق و عدالت بوم‌زیستی، از حق حیات و برابریِ تمام موجودات زنده حمایت نموده، و بر تکریم طبیعت و لزوم صیانت از آن تأکید دارد.